Nico was al een tijdje geblesseerd en moest de week voor de run toch afhaken. Toen ik dit tegen mijn vriendin vertelde, wilde ze toch graag een keer meedoen. Het moest dan 13 km worden i.p.v. 19 km.
Het parcours was op een mooie plek in Heerhugowaard met water, zand en veel ruimte. Na makkelijk een parkeerplek gevonden te hebben, waren we snel door de incheck heen met een polsbandje om en een t-shirt. Deze zat bij de prijs, anders had hier extra voor betaald moeten worden en dat is eigenlijk prima. Het startterrein was overzichtelijk met een aantal eet- en drinktentjes.
We starten in kleine groepen en kregen een prima warming up. Het eerste obstakel was een muur met een opstapje. Daarna lopen over het strand en via een apenhang en een stuk tijgeren naar de dragonsback. Dit ging samen met mijn vriendin erg goed. Vanaf daar was het wat verder lopen naar de volgende obstakels. Deze waren goed te doen. Er zat een leuke monkeybar in met verschillende opties. Halverwege hebben we besloten de 7 km route verder te nemen. Na weer een aantal obstakels, zandzak dragen, rots klimmen, trekkerband omduwen kwamen we bij roeimachines waar we 200 meter moesten roeien. Dit was een leuke afwisseling in de obstakels. Via de mud trenches kwamen we bij de dips walk en na de wheel of steel waren we bij de finish. Hier kregen we onze medaille en konden we een frisse duik nemen in de plas. We waren niet echt vies, maar het water was erg lekker.
De 7 km is prima te doen voor mensen die kennis willen maken met obstacle runs. Bij de 13 en de 19 km zijn lastigere obstakels. Het leuke is de integratie met crossfit / fitness. Op de 7 km zijn er 18 obstakels, bij de 13 km zijn er 30 obstakels en op de 19 km zijn 40 obstakels.
Jeroen