Pim Brouwers “lopend” tijdens Strong Viking Brother
13 november 2017
team up40, iron viking, strong viking, ocr
Iron Viking proberen
28 maart 2018

Pierewaai Trail

team up40, pierewaai, ocr, hardlopen, trailrun

Na de ervaring van vorig jaar, had ik er voor 2018 er weer onwijze zin in. Juist deze editie omdat ik door mijn enthousiasme binnen het team Up40 aardig wat teamleden bij elkaar had gekregen om zich ook in te schrijven voor deze kleinschalige onwijs mooie en leuke trail in Noord Holland.

Wat is de Pierewaaitrail, een kleinschalige trailrun met een maximaal 50 deelnemers die door het mooie kennemerduingebied gelopen wordt dit gebied ligt tussen IJmuiden en Zandvoort in. Deze trail met een lengte van 25 kilometer die in het begin van het jaar georganiseerd wordt start om 6 uur in de ochtend en kan omstandigheden hebben zoals harde wind, sneeuw en koude temperaturen die erg lastig kunnen zijn en als dus pittig ervaren kunnen worden. Zelf heb ik dit nog niet echt meegemaakt.
Het traject is zonder routeaanduidingen lintjes of bordjes uitgezet en wordt volledig onder een GPX route gelopen vanaf je portable GPS/telefoon of indien daarvoor geschikt je horloge. Deze wordt circa 2 weken voor het begin online gezet. De route voor 2018 was zoals ik zag redelijk gelijk gebleven maar hij werd tegenovergesteld gelopen en met gelukkig wel wat kleine wijzigingen. Ook zaten er enkele leuke verrassingen in verwerkt waardoor het niet een heel standaard loopje zou worden. De Pierewaaitrail is ook het laatste stuk van de 100k Dutch Coast Ultra trail die de avond ervoor start in Den Helder, waarbij ook afstanden van 50 en 75 km gelopen worden. Respect naar hen die dit lopen. O.a. Nieves en Joran en iets van 100 andere prettig gestoorden!!!

De start is vroeg in de ochtend, dus de zaterdag al vroeg de wekker zetten en om tien over 5 samen met Laurence de auto in, op naar IJmuiden. Weersomstandigheden zijn buiten gewoon mooi en de temperatuur was niet te koud dus het beloofd een mooie run te worden. Tas mee met droge kleding en een kleine trailbackpack waar water, gelletjes en wat geld inzit voor een eventuele taxi. De telefoon en horloge volledig opgeladen mee net als de hoofdlamp die bij dit soort runs onmisbaar is (sommige mensen vergeten deze ook wel eens las ik in een review later bij een deelnemer) komen we aan om ca. 5:30 bij het clubgebouw “De Pierewaai” in IJmuiden waar het al gezellig druk is. De aanwezige mensen zijn onder andere deelnemers van de pierewaaitrail en enkele toeschouwers voor de ultrarunners waar zelfs ook al enkele van gepasseerd zijn. Jeroen Pasman was er al en na een korte tijd volgen hierop ook de andere Up40 leden Jeroen Kaspers, Katja meijer, Monique Franken en Wim Koelewijn, Dus met 7 Team up40 leden bezetten we ruim 10% van alle inschrijvingen. Kort voor de start nog gauw een teamfoto met vlag en iedereen is ready to go.

Precies 6:00 uur wordt door middel van een luid aftellen het startschot gegeven waarna we vertrekken vanuit De Pierewaai de nacht in. Over het fietspad langs de kade naar de grote parkeerplaats, die we oversteken en via paden langs het klimpark doorlopen naar het donkere strand. Over het pikdonkere strand kunnen we meteen lekker wat kilometers te pakken en door al die hoofdlampjes die je verspreid over het strand ziet is een erg leuk gezicht. De loopcondities op het strand waren erg goed door de harde ondergrond en weinig wind, of liepen we met windje mee? Op het stuk strand viel de groep van 50 personen ook al snel uit elkaar en wij Jeroen, Laurence en ik waren de rest van de uppies dan ook snel kwijt, maar dat mag vind ik de pret niet drukken.

“ls je boven komt voel je dan ook even lekker je kuiten en bovenbenen branden”

Vlak voor Bloemendaal gaat het parcours de duinen in bij Parnassia met een stuk omhoog door het zware mulle zand. Hier neemt Jeroen een spurt naar de kopgroep en gaan Laurence en ik samen verder de duinen en de bossen in waar de mooie klimmetjes zitten. Dit eerste stuk lopen we achter de andere lampjes aan over het stenen pad “door de woestijn” hieruit blijkt later dat we dat eigenlijk niet hadden moeten doen aangezien ze fout liepen, het parcours ging namelijk door het afgezette stuk waar enkele waterpartijen zitten om in het begin te zorgen voor natte voeten “het Laarzenpad” Jammer, maar we houden het wel droog. Hierna volgt de eerste beklimming naar een uitzicht punt waar op dit tijdstip alleen nog niets te zien valt, het is pikdonker!!! Dus meteen maar weer door naar beneden om daar direct linksaf het verboden gebied in te gaan richting het vogelmeer.

Doordat hier even geen pad is moesten we even goed opletten dat we goed bij het vogelmeer uit zouden komen om verder te kunnen met weer enig klim werk, bij de heuvels naast het vogelmeer gaan we linksaf naar beneden om verder langs het vogelmeer te lopen over een mooi stukje single track om aan het einde rechtsaf te gaan een breed pad “het spinnekoppad” op te gaan. Hier kun je even bij komen met een rustig dribbelpasje voor het volgende pittige klimmetje die ook weer naar een uitzicht punt gaat. Om hier te komen moet je een lang stuk vals plat lopen wat steeds maar omhoog blijft gaan, als je boven komt voel je dan ook even lekker je kuiten en bovenbenen branden.

Het mooie van dit is wat goes up must go down. Hierna volgt ook weer een heel mooi kronkelpad naar beneden om via deze single track paden richting de hoogste en steilste klim te komen bij de ruïne van Brederoo.

Het parcours hiernaartoe gaat om het gevarieerd te houden dan ook niet geheel over de normale paden heen maar over ruw terrein naar een steil stuk omhoog vlak langs een draadhek waarbij je denkt verkeerd te lopen, maar dat is niet zo. P.s. bij het naar beneden lopen moet je ook zeker uitkijken dat je niet uitglijd.

Op dit stuk krijgen we ook aansluiting met een andere loper die dan ook de hele tijd bij ons blijft lopen. Het mooie van dit stuk is dat je door de dichter begroeide bossen loopt en je ziet dan ook regelmatig glimoogjes van herten naar je staren. Dit maakt deze trail dan ook tot een onwijze leuke ervaring.

Langzaam aan begint het ook weer licht te worden, we gaan weer wat zien wat er om ons heen gebeurt de wereld wordt ook weer groter dan de lichtbundel van je hoofdlamp. Ook zijn we nu alweer een flink stuk over de helft van het traject en het glooiende duinlandschap met de vele single track paden zorgen dan ook voor de nodige afwisseling in het lopen.

team up40, ocr, trail

In de verte zien we de flats van IJmuiden weer opdoemen en we komen weer richting strand via de Koningsweg. Net op het moment dat we langs het ondergelopen pad willen lopen roept onze medetrailer van achter ons dat we fout zijn gelopen en dat we een stuk terug moeten. Het laatste stuk single track in het duingebied naar de strandopgang “het strandvonderpad”

Voor ons lag het laatste stuk van de zeeweg die op enkele stukken ondergelopen was met water. Dit stuk wilden wij Laurence en ik eigenlijk omzeilen door over het stenen pad te gaan lopen maar door de opmerking “WATJES” van onze mede trailer Marcel Konings zijn we hier gelukkig toch doorheen gelopen, en wauw wat was dit koud en gaaf!!!! (Daarom wel blij dat we dat gedaan hebben want dit soort acties maakt een trail een trail) Na een straf stuk naar boven naar de top van deze duin door heel mul zand roken we en zagen we het eindpunt want het volgende stuk wat ook weer door het mulle zand en de duindoornen ging liepen we op automatische piloot op lekker door, dit stuk ging ook langs de imposante bunkers waar vroeger de kanonnen opgesteld stonden , of was dit tempo om weer warme voeten te krijgen? Het werkte in ieder geval wel bij mij.

Bij het finalestuk over de kade Laurence nog even opjutten om de snelheid even te verhogen en op naar de finish waar het een gezellig onthaal was bij de Pierewaai met o.a. koffie en andere koolhydraatrijke versnaperingen. Om daarna even uit te puffen en even de je voeten te laten ontspannen. En ja triallopers zijn een beetje raar want zelfs het bier wat er staat om half 10 sóchtends wordt al genuttigd. Ik zeg missie geslaagd volgend jaar weer en het leuke van zo vroeg starten is op tijd thuis!!!

Uppies lets Go and enjoy for 2019, en om in termen van Johan Hulst te spreken
WAT WAREN WE UIT HE!!!

Startlocatie IJmuiden “De Pierewaai”
Afstand Ca. 25 km
Aantal hoogtemeters Ca. 400
Weercondities erg mooi

Ferry

Comments are closed.