Rat Race Dirty Weekend

Aanwezige Uppies: Eddy Paul Bakker, Ron Ranzijn, Jeroen Pasman, Erwin Verweij, Robert Brouwers, Jurgen van Lier, Marja van Rooijen, Laurens Frijma en ik ben vast iemand vergeten

Waar moet ik beginnen, Yep hier ten eerste: Wow wat een ervaring, wat gaaf, tranentrekkend emotioneel, onwijs megacool en dit in het kwadraat. ( ow ja koud was het ook).

Lange afstanden trainen

Oké dat waren de eerste indrukken die ik even kwijt moest. Het begon al met de inschrijving, door de ervaringen van 2016 gelezen en de berichten op feestboek in de gaten gehouden te hebben had ik iets van ik wil dit. Maar tegelijk red ik dit. 32 kilometer met 200 Obstakels dus na lang twijfelen en overleg met het thuisfront of het in de planning past op het laatste moment van de earlybirdkorting toch maar een inschrijving gedaan.
En daar begon het de rollercoaster van de spanning of ik dit wel kon lopen 32 km 1 unieke ronde en dat in Engeland.

Just do it.  Gewoon trainen, en doen. Bij mij sluit kort daarop ook Laurence Fijma aan om te trainen voor de diverse Strong Viking runs van 2017 welke wij samen willen gaan lopen. Ook hij kreeg er lucht van dat ik deze had ingeschreven en wilde eigenlijk ook mee net als ons andere uppie lid Jeroen Pasman die zich ook ingeschreven had.

Dit trainen ging lekker tot eind januari waar ik gekort werd met mijn looptrainingen door een blessure waardoor ik van een ca 40 km per week naar nog geen 15 km per week trainen. hierdoor bijna 2 maanden niet normale afstanden gelopen, maar op dezelfde wijze waarop de blessure kwam is hij eigenlijk ook weer weggegaan. Lucky me. maar dat is 2 weken voor Ratrace.

Dus toch maar even lopen en een beetje trainen. Dit ging al met al goed en dus op naar ratrace.

Het “Dirty Weekend” gaat beginnen

Tentje zoeken, slaapzak en luchtmatrasje wat kleding in een tas en gaan met uiteraard het team up40 shirt mee en de team Dutch Mud Men.

Ten eerste de trein 6 uur naar Utrecht vol bezakt met alles erop en eraan. Op de trein zonder Ron Ranzijn want doordat zijn tas was stukgegaan op weg naar het station was die genoodzaakt een trein later te pakken. Wel op deze trein al enkele andere Dmm leden tegengekomen

Aangekomen in Utrecht op de afgesproken plek bleken we bijna de eerste te zijn. Alleen Eddy Paul en Erwin stonden er al van de Uppies maar dat duurde niet lang want opeens wemelde het van de mensen met grote tassen bepakt met tentjes, slaapzakken en meer. en 1 van de organisatoren Bennie en later Joey. Gert-jan was reeds vooruit gegaan om de tent op te zetten in Engeland en de tentenplek gereserveerd te houden. En de Bussen 3 stuks dezelfde witte bussen met elk DMM logostikkers erop WOW een eigen mudcolonne aan bussen.

Het vertrek werd iets later dan gepland maar dat mocht de pret niet drukken iedereen was compleet inclusief paspoort, bij je handbagage boven in de bus toch Team Ram????

Hoppa op weg naar de eerste stop waar de held van de trip instapte Pim Brouwer en de tweede stop Antwerpen waar de Opper Dutchmudmen instapte Dirk.

Zodra we met de bus colonne net op weg waren was Eddy-Paul al snel op dreef en begon zijn lijfdrankje al te nuttigen en dit was vervolgens ook het vaste aangezicht wat we hadden als we Eddy-Paul zagen en dit het gehele weekend. De reis verliep verder redelijk rustig tot en met de tunnel. waarbij Captain Spil zijn kunde kon tonen en hieruit bleek maar weer dat hij een topchauffeur is doordat  hij de bus zonder steken hoppa de trein inreed. In de trein gereden leek het net of je in een battlestar Galactica afschietbuis zit zo lang dat zo een trein is. Bij het juiste treinstel aangekomen werden de deuren afgesloten en begonnen wij buiten de bus een feestje op te bouwen met de nodige herrie en biertjes. na een half uur werd dit wreed verstoord omdat we in Engeland waren. Gauw de bus weer in en het laatste stuk door de drukte heen bij Londen en een mooi stuk Engelse landschappen wat wel wat weg had van teletubbieland. Uiteindelijk waren wij ca. 18:00 uur op het festival terrein RATRACE. Gauw de tassen eruit en tent opzetten wat heel “geordend” verliep. Alle tenten stonden keurig stak in nette rijen opgesteld ahummmmmmmmmm, maar wel een toplokatie op het terrein. Thnx Gertjan.

Tenten staan das fijn nu eten en startbandjes ophalen, op het terrein alles netjes geregeld en er is een ruime keus qua eten. voor ca. 8 tot 10 pond heb je een goede portie voedsel naar keuze van rijstschotels tot hamburgers en pizza’s. en enkele koffietentjes waar koffie gehaald kan worden voor ca. 3 pond. Nadat we wat gegeten hadden nog even de feesttent gechecked wat daar gaande was en om te kijken of het daar iets warmer was. Maar dat viel tegen. Op een paar gekke Engelse gekken na die in de kou in hun ondergoed voor het podium uit hun dak liepen te gaan ( zal wel iets van reden drank zijn). na een half uurtje dus maar besloten om te kijken of we de slaap konden vatten op onze gerieflijke slaapmatjes in de tent.

RATRACE day start met Mudstacle en DMM om 9:15 iedereen in optocht naar de starttent waarbij de gehele camping ons al kon gadeslaan en wel wakker werd van het gejoel en geschreeuw. temperatuur koud en waarbij het water waar we in moesten wellicht nog kouder zou zijn. en ow ja er stond nog een lekker koud windje op de open vlaktes. Startpraatje is wat soft maar er werd meerdere keren met nadruk geroepen dat we ons rustig moesten houden en de mogelijke rooksignalen absoluut niet binnen mochten aansteken.

9:15 startschot en onderweg rookbommen aan en 32km genieten door de kou. Het begon met gewoon een stukkie lopen en kort er op het eerste obstakel hooibalen hierna ging het parcours langs het geweldige Burghley house (leuk pandje trouwens) door de velden waar normaal de schapen lopen. Dit was ook wel overla te zien hihi. Hierna ging het de bossen in die bij de entree van het landgoed liggen met enkele kleine hoogtemeters erin. op naar de eerste obstakel area waar de skippyballen en de ballenbak aanwezig waren. zo met 30 man in een ballenbak wordt het nog een lastig obstakel ook. Maar wel lachen.

Watergebied

Na deze area was het het enge bos wat aan de orde was waar enkele heksen en zombies rondliepen en enkele leuke klimobstakels waren opgesteld en hier was ook de enige echte modderpoel van het parcours maar wow dit was wel echte bagger. Uit het enge bos gekomen volgde snel de eerste watercrossing en what the F&%$ wat is/was het water koud deze dag.dus gauw weer in looptempo komen om op te warmen. de Golfbaan over en door de weilanden waar een scherp windje de looptemperatuur nog even verder naar omlaag haalde met als verrassing hierna de waterarea met de jump off (zwemvest verplicht) trek deze strak aan anders heb je dit vest tegen je neus aan weer het echt koude water in shaking!!!!!!

hierna weer een klein bos in om na een klimobstakel je in de discocaravan warm te dansen. Maar dit lukt niet echt als je daarna de grote waterpassages moet gaan doen met klimobjecten in het water. freezing wat koud. gelukkig konden we hierna wel 500 meter ons warmlopen om daarna de prutcrossings te maken waarbij het nat worden nou niet echt fijn was deze prut was namelijk ook koud!!!!

Na deze natte onderdelen kwamen bij de steen afgraving waar de ratholes waren buizen naar beneden waarbij je tijdelijk echt geen hand voor de ogen zag zo donker. Het lopen hierna door de bossen en het Ewock village waar goed geklommen en geklauterd moest worden waren een erg leuke afwisseling op de toch wel lange loopstukken met weer ijzig koud windje. En dat je kleding wilde drogen lukte niet echt. Want net als het enigszins een beetje droog werd kwam er wel weer een waterbak aan. Menig loper koos er dan ook voor om dan toch maar even niet daarin te duiken.

Na de eerste 10 mijl kwamen we door weer terug op het landgoedterrein van Burghley house waar ook de nodige obstakel earea’s waren opgebouwd voor de diverse spiergroepen benen en armen met als een van de hoogtepunten de langste monkeybarrs ter wereld 150 mtr lang. Waarbij 1 Nederlander het voor mekaar kreeg deze te volbrengen met een hele mooie stijl, Respect Jeroen Berends!!!

Het laatste stuk ging met name door de bosrijke stukken van het landgoed waar standaard enkele obstakels opgebouwd staan aangevuld met enkele leuke uitzonderingen als een soort fierljeppen en hoge klimstellages en omdat we net een beetje droog zijn geworden een kleine waterpartij om weer even koud en nat te worden. Tot dit stuk liepen we met een groepje van circa 6 personen Ik Ferry, Jeroen Pasman, Laurence Fijma, Ron Ranzijn, Jurgen en Margreet. Bij het 16 mijl punt namen Ron en Jurgen afstand om even rustiger aan te gaan doen. En zelf kreeg ik bij het 18 mijl punt een kennismaking met de man met de hamer, mede doordat ik te laat een gelletje of barretje niet had genomen. Dit is dus een goede les voor de Iron Viking neem op tijd je gelletje.

De laatste kilometers

Laatste stuk dus aangemoedigd door de laatste looptmaten Laurence, Jeroen en Margreet die mij tot het alaatse obstakel hebben gehaald, hier kreeg ik de zin er weer in en dus nog een stukkie klauteren en Glijen maar Benden aangekomen werden de emotie even te over zo eengeweldig gevoel is dit om de eerste keer zo te lopen.

Gauw douchen en voeding naar binnen werken en als toetje een feestje toe waarbij het in de avond binnen in de feesttent in ieder geval warm was.

Uiteindelijk wil ik alle respect uiten naar Pim Brouwers en alle begelijders van Pim die een topprestatie hebben neergezet en de organisatie

Glad to be a OCR runner and a UP40 member  OOORAHHHHH!!!!!

Ferry