TM / Merrell Challenge

Zoals de meeste van onze volgers en (Facebook)vrienden de afgelopen tijd hebben gemerkt, deed Team Up40 mee aan de Merrell Challenge: Een competitie met als inzet een geheel verzorgde vliegreis voor 5 personen naar London, VIP kaarten voor Tough Mudder London South en nog veel meer.

Na het werven van ‘likes’ en stemmen op onze inzending, kwam dan in juli het verlossende woord; Team Up40 had in de BeNeLux de wedstrijd gewonnen met het grootste aantal stemmen en zo kwam “Team Up40 goes Tough Mudder”

Met het nodige denk- en overlegwerk hebben we een mooie groep mensen verzameld die allemaal dol enthousiast waren, zelf was ik er een van!

Vrijdag de 23e was het zover, in de middag samen met maatje Ron Ranzijn richting Schiphol getreind om daar Marja van Rooijen, Eddy Paul Bakker, Monique Franken, Johan Verhulst, Ralf Heijkants en Nico Laeremans te ontmoeten en vervolgens richting London te vliegen.

Ondanks dat de vlucht een dik uur vertraagd was (het is 40 minuten vliegen) zat de gezelligheid en teamspirit er goed in en bleek het een goede manier om even bij te kunnen kletsen.

Na wat zoekwerk naar het Hilton op het vliegveld, waren we dan rond 8 uur in de lobby van het Hotel, waar een hele crew van Merrell aanwezig was, de deelnemers uit de andere landen, maar ook PR mensen en andere genodigden van Merrell, al met al een groep van 120 mensen, die de volgende dag aan Tough Mudder ging deelnemen.

Na ontvangst van een goed gevulde goodie bag met shirtje, proteïnedrank en nog wat andere spulletjes hebben we kennis gemaakt met Marco Verberne die ons tijdens het hele evenement ging begeleiden. Met zijn allen aan een goed en welverdiend avondmaal begonnen, nog gezellig wat nagetafeld en toen ging ieder naar zijn kamer om een goede nacht te slapen.

Zaterdagochtend had iedereen zijn mud-gear aan, zijn we met bussen richting het Tough Mudder terrein vervoerd en had iedereen in no-time een startbewijs, de nodige polsbandjes en toegang tot de VIP-tent van Merrell. Hier was nog voldoende tijd om het een en ander te eten en te drinken, er werden speeches gehouden door de begeleiders en door het management van Wolverine, het moederbedrijf van Merrell, hierna ging de gehele groep van 120 man van Merrell richting het startvak.

De Run

Met de Uppies en de andere Merrell-genodigden In het startvak aangekomen was er een gezamenlijke warming up zoals we die kennen van de runs die dichter bij huis plaatsvinden met opzwepende muziek, de nodige grappen en grollen en iemand die alles leuk aan elkaar kletst.

“En diep ijsbad in met een 10 centimeter dikke laag ijsblokjes”

Uiteindelijk was er dan de start, zonder meteen een obstakel te trotseren begon iedereen in voorzichtige looppas (want druk) van de plek af te komen om met een goede looppas richting de eerste obstakels te rennen. Al vanaf het begin duidelijk, we doen dit SAMEN, dus met zijn 9-en, de 8 uppies en gast-uppie Marco.

De run was in totaal iets minder dan 12 mijl, een goede 19 kilometer met rond de 20 obstakels. Bekende obstakels, zoals de Engelse variant van de Flying Ragnar, Monkey Bars, maar ook veel modderpoelen, kruiptunnels, blinde muren om overheen te klimmen, een halfpipe die we kennen als Storm the Castle en degene die ik persoonlijk het ergst vond: Arctic Enema, een 3 meter lange schuine glijbaan een diep ijsbad in met een 10 centimeter dikke laag ijsblokjes, modder en ijskoud water. Een enorme schok voor je lichaam en maar een reactie mogelijk “ER UIT!” Block Ness was ook erg leuk, enorme roterende blokken in het modderbad, waar je met het gewicht van je teammaten doorheen moest. Nabij de finish nog de “electroshock therapy’ waarbij je door een wirwar van draden met 10.000 volt moest rennen en zo de nodige schokken kreeg. Viel een beetje tegen, al met al ben ik 4 of 5 keer geshocked 🙂

Al met al een erg leuke run, over mooie bospaden, erg leuke obstakels en vooral heel veel teamgeest, hetgeen Team Up40 om bekend staat, we starten samen en we finishen samen. Marco die ons begeleidde voelde zich enorm thuis in onze groep en was eigenlijk vrij snel al meer ‘gewoon een teamlid’ dan onze begeleider.

Na de run, werden de nodige finishfoto’s gemaakt, er was een onthaal met drank (appelcider, huu), finisher’s shirt en hapjes en daarna mochten we terug naar de VIP tent, waar een compleet buffet, warme douches en veel gezelligheid ons opwachtten. Rond half 4 vertrok de bus weer terug naar het hotel en konden we ons even ontspannen en opfrissen, die avond zouden we nog op stap gaan.

Met 16 personen (het Zweedse team en de begeleiders gingen ook mee) naar Leisure Park in Crawley gereden om daar een plek te zoeken om te eten. Helaas was het ondanks het grote en veelzijdige aanbod nergens mogelijk om met zo’n grote groep aan tafel te gaan, dus kozen de Uppies met ietwat tegenzin toch voor de good old McD. Calorietjes moesten toch aangevuld worden. Hierna zouden we de anderen weer ontmoeten in een leuke pub, daar zijn we gebleven tot een uur of 12 en zijn we richting hotel gegaan om van een welverdiende nachtrust te genieten…maar niet voordat we nog een hapje en een drankje met zijn allen op de kamer van Marja en Monique deden…

Zondagochtend rustig aan gezamenlijk ontbeten en nagepraat met de groep, afscheid genomen van iedereen die achterbleef en richting vliegveld gewandeld voor de vlucht naar huis.

Al met al vond ik het een erg mooie ervaring, niet alleen omdat we de volledige VIP treatment hadden, maar vooral ook omdat het erg leuk is om met deze groep mensen een dergelijke reis te ondernemen, teamspirit is erg hoog, iedereen heeft wat voor de ander over en er is veel gelachen, erg veel gelachen…! Bedankt aan iedereen, voor de mooie tijd, goede gesprekken en al het plezier…Wanneer gaan we weer?

Ed Natrop